เดือนตำถาด ร้านส้มตำ สไตร์อีสาน ตกแต่งเหมือนคุณกำลังเดินลงไปในทุ่งนา หรืออีสานยุคเก่า วันนี้จะขอรีวิวแบบรวบรัดนะครับ เพราะว่าไป 2 ครั้ง ครั้งแรกเป็นช่วง ก่อนโควิด ครั้งที่ 2 ก็จะเป็นช่วง New Normal แล้ว

เริ่มแรกเรามาดูทางเข้าด้านในกันครับ เพื่อน ๆ อยากไปจังหวัดไหนก็เลือกแวะไปตามป้ายเลยแล้วกันครับ

ความรู้สึกเหมือนกำลังเดินกลับบ้านทางอีสานครับ

จุดนี้ก็มีอะไรที่น่าค้นหา เรามาย้อนยุคกันดีกว่า

ตรงนี้กำลังดี แต่ติดอยู่ตรงที่มันมีไอ้ขวดสีเหลืองวางอยู่นี่ล่ะครับ หมดกัน เกวียนของผม

อีกจุดก็จะมีกองฟางและอ่างน้ำ

ตรงนี้ก็จะเป็นแพรหรือเถียงนาท่ามกลางบ่อน้ำที่มีบัวล้อมรอบ

ถัดมาอีกหน่อยก็จะมีอ่างน้ำขนาดใหญ่ และซุ้มที่นั่งริมน้ำ

พื้นที่ตรงนี้ก็สวยดีครับ เหมาะแก่การมาถ่ายรูปเช็คอินสวย ๆ

ให้ดูอีกฝั่งของอ่าง ก็ยังมีที่นั่งอีก พร้อมชิงช้าตรงกลางน้ำ

ด้านขวามือที่เห็นอยู่นี้ก็จะเป็นเรือนใหญ่ มีโต๊ะที่หลากหลาย เหมาะสำหรับใครที่ต้องนั้งบนเก้าอี้

ตรงนี้ก็จะเป็นบรรยากาศอีกแบบ

ตรงนี้ก็จะเป็นซุ้มสำหรับถ่ายรูปสวย ๆ พร้อมรถจักรยานเก่า ๆ

ทางเข้าบางจุดนี้วิวมันได้จริง ๆ ครับ ถือว่าเป็นการตกแต่งที่ดูเป็นธรรมชาติมาก

ภาพด้านล่างนี้คือทางเข้ามา ถ่ายจากด้านในนะครับ

ตรงนี้ต้องเรียกว่าสวนบัว

ให้ดูดอกบัวใกล้ ๆ สวย ๆ

นี้มันร้านอาหารหรือสถานที่สำหรับถ่ายรูปกันนะ

ว่าแล้วเรามาสั่งอาหารกันก่อนเลยครับ เมนูแรกที่ได้มา นั่น คือ ตำถาด

สำหรับส้มตำถือว่ารสชาติอร่อยอยู่ครับ มีความเผ็ดแซ่บอยู่ในตัว

ส่วนไก่ย่างก็ย่างออกมาได้นุ่มดีครับ

ส่วนนี้ก็จะเป็นต้มเล้ง รสแซ่บอร่อยครับ สำหรับต้มเล้ง

ปิดท้ายด้วยของหวานลอดช่องสิงคโปร์ จากวัดเจษฯ มหาชัย สมุทรสาครนั่นเอง

สรุปแล้วสำหรับเดือนตำถาดครั้งนี้รสชาติอาหารอร่อยใช้ได้ พร้อมกับบรรยากาศแบบย้อนยุคเข้าไปที่แถบอีสาน ส่วนการบริการก็ไม่ถือว่าช้ามากครับ

จากนั้นไปกันต่อกับรีวิวเดือนตำถาดในยุค New Normal ครับ

เข้ามาด้านในก็จะมีเรือสำหรับปั่นเล่นด้วยครับ พร้อมกับที่นั่งรังนกสำหรับถ่ายรูปสวย ๆ ไม่แต่ใจว่าเค้าเรียกว่าอะไรสำหรับจุดนี้ แต่ผมขอเรียกมันว่าที่นั่งรังนกกระจอก

รังนกกระจอกกลางน้ำสวย ๆ ครับ

อีกด้านก็จะมีสะพานเข้าไปที่นั่งด้านในอีกฝั่งครับ ถ้าจะเข้าไปถึงด้านในก็เกรงใจพนักงาน กว่าจะเดินเข้าไปถึง (ไม่ใช่อะไรหรอกครับ กลัวว่ากว่าอาหารจะเข้ามาถึงมันจะนานไป)

ใครอยากไปเกาะเสม็ดก็ลองเข้าไปนั่งด้านในดูนะครับ

ตรงนี้ก็จะเป็นโซนที่นั่งด้านใน

ให้ดูอีกฟากฝั่งของแม่น้ำ

สิ่งแรกที่เข้ามานั่งก็จะได้รับขันน้ำแบบสมัยก่อน

ให้ดูด้านในของรังนกกระจอกครับ ว่ามีอะไรอยู่ด้านในนั้น

กลับมาที่โต๊ะอาหารของเรากันต่อครับ กับข้าวสวยร้อน ๆ น้ำลายเริ่มไหล

มาแล้วครับ 2 เมนูที่มาพร้อมกันกับข้าวสวย

แน่นอนครับ ว่ารอบที่แล้วเคยสั่งมันอร่อยดี รอบนี้ก็ต้องสั่งครับ สำหรับต้มเล้ง

แต่รสชาติมันไม่เหมือนครั้งที่แล้วครับ มันเปรี้ยวเกินไปจริง ๆ ต้องบอกว่าไม่เหมือนเดิมเลยครับ

ส่วนอีกเมนู ถ้าจำไม่ผิดก็จะเป็นหมูทอดกระเทียมครับ

รสชาติหมูทอดกระเทียมก็ถือว่าอร่อยสำหรับผมนะครับ แต่บางคนอาจจะไม่ชอบเพราะรสชาติมันออกหวาน ๆ ถึงหวานมาก แต่มีความเค็มผสมด้วยนิดหน่อยคล้าย ๆ กับรสน้ำปลาหวาน

นั่งกินที่ริมน้ำทำให้ได้รสชาติที่ฟินขึ้นเยอะ

พร้อมกับข้าวสวยร้อน ๆ รับลมเย็น ๆ

ถัดมาสิ่งที่ขาดไม่ได้ของร้านนี้ คือเมนูที่มีชื่อเดียวกันกับร้านอาหารนั่นคือ ตำถาด นั่นเอง

ถ่ายรูปให้ดูก่อน ส่วนรสชาติค่อยว่ากันครับ ดูเอาแล้วกันว่ามันน่ากินแค่ไหน แต่ในจานดูแห้ง ๆ ไปหน่อยนะ

กินตำถาดใกล้ ๆ กับรังนกกระจอก

รสชาติส้มตำจืดชืดมาก ไม่เข้มข้นเลย ความจริงแล้วการทำตำถาดรสชาติมันต้องเข้มข้นกว่าปกตินะครับ เพราะว่าในจานเราต้องกินกับเครื่องเคียงด้วย แต่รอบนี้ผมบอกเลยว่าถ้าจะสั่งอีก ก็คงยังลังเลอยู่นะครับ

สรุปแล้วสำหรับรีวิวเดือนตำถาดในยุค New Normal ครั้งนี้ รสชาติเหมือนกับว่าบ้านเราเปลี่ยนแม่ครัวคนใหม่หรือพูดง่าย ๆ ก็แม่ไม่อยู่ทำอาหารให้ทาน วันนี้เราทานอาหารฝีมือพ่อไปก่อนนะ ประมาณนี้ครับ

สงสัยทางร้านอาจจะเปลี่ยนแม่ครัวคนใหม่ หรืออะไรซักอย่าง รสชาติที่ได้ทานในครั้งนี้มันไม่ถูกปากผมจริง ๆ

เช็คบิลออกมาก็ราคาดังรูปนี้ครับ

หวังว่าเจ้าของร้านเดือนตำถาดจะได้แวะเข้ามาอ่านบทความรีวิวของผมแล้วนำมันกลับไปปรับปรุงแล้วลองชิมตำถาดของร้านท่านดูครับ ว่ามันอร่อยถูกปากของคุณไหม

ขอทิ้งท้ายด้วยบรรยากาศสวย ๆ ของร้านไว้แล้วกันครับ